کاوش موضوع آگات

عَقیق یا رونوس (به انگلیسی: /Agate /æɡɪt) گونه‌ای گوهرسنگ و یک نوع کانی از گروه سیلیس است که در دستهٔ کلسدونی قرار می‌گیرد. این سنگ به‌خاطر ساختار لایه‌ای و رنگ‌های متنوعش، از دیرباز در جواهرسازی، هنر حکاکی و صنایع تزئینی مورد استفاده قرار گرفته است. این سنگ از کوارتز و سنگ یمانی تشکیل شده و دارای انواع و رنگ‌های متنوعی است. عقیق‌ها به‌طور معمول، در میان سنگ‌های دگرگون‌شده و سنگ‌های آتشفشانی، شکل می‌گیرند. بر پایهٔ تحقیقات باستان‌شناسی، نخستین موارد استفادهٔ بشر از عقیق، به هزاره سوم پیش از میلاد و تمدن دره سند بازمی‌گردد. در یونان باستان، از عقیق‌ها به منظور ساخت جواهر و زیورآلات، استفاده می‌شد. عقیق همچنین برای ساخت مُهر و نشان‌های ویژه برای جنگجویان یونانی، مورد استفاده بوده است. عقیق یک نوع نواری از کلسدونی (chalcedony) است. ویژگی اصلی سنگ‌های عقیق وجود نوارهای متناوب از کلسدونی با رنگ‌های متفاوت است و گاهی شامل کوارتز ماکروسکوپی نیز می‌شوند. عقیق در طبیعت بسیار رایج است و در سراسر جهان در گونه‌های گوناگون یافت می‌شود. برخی از انواع کلسدونی که فاقد نوار هستند نیز به‌طور رایج «عقیق» نامیده می‌شوند (مانند عقیق خزه‌ای moss agate، عقیق آتشین fire agate و غیره)، اما از دیدگاه علمی این‌ها بهتر است صرفاً به عنوان انواعی از کلسدونی طبقه‌بندی شوند. عقیق عمدتاً به صورت گرهک (nodule) در سنگ‌های آتشفشانی شکل می‌گیرد، اما می‌تواند در رگه‌ها یا در سنگ‌های رسوبی نیز تشکیل شود. این سنگ هزاران سال است که به عنوان گوهر در جواهرسازی محبوب بوده و امروزه نیز به عنوان سنگ کلکسیونی ارزشمند به‌شمار می‌رود. برخی از عقیق‌های کم‌فروغی که در بازار فروخته می‌شوند، به صورت مصنوعی رنگ‌آمیزی می‌گردند تا رنگ آن‌ها تقویت شود. عقیق در ایران نیز از دیرباز جایگاهی مهم در تاریخ، فرهنگ، هنر و تجارت داشته است. ایران با داشتن معادن متنوع عقیق در استان‌هایی مانند خراسان جنوبی، خراسان رضوی، قم، اصفهان و آذربایجان شرقی و سمنان، یکی از تولیدکنندگان اصلی این سنگ در جهان محسوب می‌شود. عقیق ایرانی به دلیل تنوع رنگ و کیفیت بالا شناخته می‌شود و در صنایع زیورآلات، هنرهای سنتی و همچنین در باورهای مذهبی ایرانیان جایگاه ویژه‌ای دارد.... بیشتر در ویکی پدیا